იემენი. სამხედრო სამსახურში გაწვევა და იძულებითი რეკრუტირება. მარტი, 2022

ევროკავშირის თავშესაფრის სააგენტო [EUAA] 2022 წლის 3 მარტს გამოქვეყნებულ ინფორმაციაში – „გაწვევა და რეკრუტირება იემენში“ – წერს, რომ ქვეყნის კონსტიტუციის მიხედვით [მე-60 მუხლი], „რელიგიისა და სამშობლოს დაცვა მოვალეობა, ხოლო სამხედრო სამსახური ღირსეული საქციელია“. ამავე მუხლის მიხედვით, ეროვნული სამხედრო სამსახურის გავლასთან დაკავშირებულ საკითხებს არეგულირებს კანონმდებლობა. იემენის კანონმდებლობით, ქვეყანაში არ არსებობს „ჯარში გაწვევა“. იემენში სამხედრო სამსახური ნებაყოფლობითია და მინიმალური სამხედრო ასაკი 18 წელია. ის, ვინც ნებაყოფლობით შეუერთდება შეიარაღებულ ძალებს, ვალდებულია იმსახუროს 2 წლის განმავლობაში.

წყაროების ინფორმაციით, აღწერილი იყო 171 გადამოწმებული შემთხვევა, როდესაც 10-17 წლის ასაკის ბავშვების რეკრუტირება იემენის შეიარაღებულ ძალებშ მათი გამოყენება მოხდა 2019 და 2020 წელს. რეკრუტირებას ადგილი ჰქონდა, ძირითადად, შაბვას, მარიბის, დალის, ტაიზისა და ბაიდის პროვინციებში. 2020 წლის თებერვალში თავდაცვის და შინაგან საქმეთა სამინისტროებმა გამოსცეს პოლიტიკური და სამხედრო განკარგულება, რომელიც კრძალავდა ბავშვების რეკრუტირებას და იემენის არმიასა და უსაფრთხოების ძალების მიერ გამოყენებას. 2021 წლის სექტემბერში, წყაროები აღნიშნავდნენ, რომ 2020 წლის განმავლობაში ბავშვების რეკრუტირების დოკუმენტირებული შემთხვევების [მინიმუმ 239 შემთხვევა] 10% მოდიოდა სამთავრობო ძალებზე. ექსპერტთა მოსაზრებით, რეკრუტირებას, როგორც ბრიგადების, ასევე სამთავრობო ძალების მხრიდან, ფინანსური საფუძველი აქვს – ახალგაზრდა ბიჭების ოჯახების ეკონომიკური საჭიროებები – რადგან რეკრუტირებულებს მიმზიდველ ანაზღაურებას სთავაზობენ.

წყაროების ინფორმაციით, ჰუტები კონცენტრირებულნი არიან ახალგაზრდების იდეოლოგიური არმიის შექმნაზე და ისინი ცდილობენ სკოლებსა და სამეზობლოში მოახდინონ ახალგაზრდების რეკრუტირება და ამისთვის იყენებენ რელიგიურ, კულტურულ და პოლიტიკურ პროპაგანდას. გარდა ამისა, გავრცელებული ინფორმაციით, ასევე ადგილი აქვს იძულებასა და დაშინებასაც. მუქარის ობიექტები ხდებიან ახალგაზრდა ბიჭების ოჯახებიც – მათ ემუქრებიან დაპატიმრებით, რათა ახალგაზრდა ბიჭები აიძულონ, გაწევრიანდნენ შეიარაღებულ დანაყოფში.

2020 წლის მაისში წყაროები წერდნენ, რომ ჰუტებმა აამოქმედეს გაწვევის კამპანია „ახალგაზრდა მამაკაცებისთვის თავიანთი კონტროლის ქვეშ მყოფ ტერიტორიებზე, საუდის არაბეთის ხელმძღვანელობით მოქმედი კოალიციისა და არაბთა გაერთიანებული საამიროების მიერ მხარდაჭერილი ძალების წინააღმდეგ საბრძოლველად.“ წყაროების ცნობით, დედაქალაქი სანას თითოეული რაიონიდან/სამეზობლოდან [neighbourhood] იყვნადნენ 4 ახალგაზრდა ბიჭს და მიჰყავდათ წვრთნებზე – ბრძოლის ველზე გაგზავნამდე, მათ იარაღის მოხმარებას ასწავლიდნენ.

წყაროები 2021 წლის თებერვალში ასევე წერდნენ, რომ მებრძოლების ნაკლებობას, განსაკუთრებით კარგად გაწვრთნილი მებრძოლების ნაკლებობას ჰუტები განიცდიან და ეს ბოლო 6 თვეში უფრო თვალსაჩინო გახდა. ჰუტები ყოველთვის მიმართავდნენ გაწვევას თავიანთი რიგების შესახვსებად, მაგრამ ბოლო გაწვევებისას, რეკრუტირებულები უფრო ახალგაზრდები არიან, იღებენ ნაკლებ წვრთნა/მომზადებას და მათ უხდიან [საერთოდ თუ უხდიან] გაცილებით ნაკლებს, ვიდრე 6 თვით ადრე.

ჰუტები რეკრუტირების რამდენიმე მეთოდს მიმართავენ, მათ შორის დაშინებას და ზეწოლას. ჰუტების მხრიდან რეკრუტირების ძირითადი მეთოდებია: ინდოქტრინაცია სკოლებში და საზაფხულო ბანაკები; ფინანსური შეთავაზებები და შიმშილის ტაქტიკა; გატაცება; რეკრუტირება დაკავების ცენტრებში როგორც გათავისუფლების პირობა.[1]

[1] ევროკავშირის თავშესაფრის სააგენტო EUAA; კითხვაზე პასუხი – იემენი: გაწვევა და რეკრუტირება; გამოქვეყნებულია 2022 წლის 3 მარტს; ხელმისაწვდომია ბმულზე:

https://coi.euaa.europa.eu/administration/easo/PLib/2022_02_Q9_EUAA_COI_Query_Response_Yemen_Conscription_Recruitment.pdf
[ნანახია 2022 წლის 28 მარტს]

იემენი. სექსუალურ უმცირესობათა მიმართ არსებული დამოკიდებულება. ნოემბერი, 2020

ისლამური ტრადიციების მიხედვით ხდება თუ არა გეი მამაკაცების დასჯა და თუ კი რა ფორმით? – BBC სტატიაში „ჰომოსექსუალიზმი და ისლამი“ წერს, რომ ზოგადად, ისლამში ჰომოსექსუალიზმი დაგმობილია, რადგან ყურანის ზოგიერთი პასაჟის მიხედვით, შესაძლებელია ივარაუდებოდეს, რომ ის ალლაჰის ნების საწინააღმდეგოა. მაგალითად, ყურანის 4:16-ში წერია, რომ „თუ ორი მამაკაცი ავხორცობაშია ბრალდებული, ორივე უნდა დაისაჯოს, თუ ისინი ამას მოინანიებენ და გამოსწორდებიან, აპატიეთ.  ალლაჰი მოწყალეა“.

სტატიის მიხედვით, ისლამური სამართლის – „შარიათის“ სკოლათა უმრავლესობა მიიჩნევს, რომ ჰომოსექსუალური ურთიერთობა იმსახურებს ისეთივე სასჯელს, რასაც მრუშობა, მეუღლის ღალატი. აღნიშნული დანაშაულისთვის, შარიათი სასიკვდილო სასჯელს აწესებს. შესაბამისად, ზოგიერთი თანამედროვე ისლამური სახელმწიფო ჰომოსექსუალიზმს დანაშაულად მიიჩნევს და ამისთვის სიკვდილით დასჯასაც კი ითვალისწინებს.[1]

მედია საშუალება The Guardian მიხედვით, არაერთ მუსლიმურ ქვეყანაში ჰომოსექსუალიზმი დასჯადია. მაგალითად, ირანში „ლავათი“ (სოდომური ცოდვა) სიკვდილით დასჯად ქმედებას წარმოადგენს და ამის გამო, პრაქტიკაშიც არაერთი პირი დაქვემდებარებულა სასიკვდილო სასჯელს. საუდის არაბეთში, სუდანში, იემენსა და მავრიტანიაშიც „სოდომია“ სასიკვდილო დანაშაულია, თუმცა, ათწლეულებია რაც, აღნიშნულ ქვეყნებში ჰომოსექსუალობის გამო სიკვდილით არავინ დაუსჯიათ. ამას გარდა არსებობს მთელი რიგი არაბული ქვეყნებისა, სადაც ჰომოსექსუალიზმის ბრალდებით, პირი შესაძლოა 10 წლამდე პატიმრობას დაექვემდებაროს. ესენია: ალჟირი, ბაჰრეინი, კუვეითი, ლიბანი, ლიბია, მაროკო, ომანი, კატარი, სომალი, ტუნისი და სირია. ზოგ ქვეყანაში, მართალია, კანონი უშუალოდ არ კრძალავს ჰომოსექსუალიზმს, თუმცა, ამ შემთხვევაში, გეი ადამიანებს მაინც დევნიან სხვა მუხლებით. მაგალითად, ეგვიპტეში ჰომოსექსუალების წინააღმდეგ კვლავაც აქტიურად გამოიყენება კანონი „გარყვნილების“ შესახებ.[2]

2. იემენის რესპუბლიკაში გეი მამაკაცების მდგომარეობა: აკრძალულია თუ არა ჰომოსექსუალიზმი, უსაფრთხოების მხრივ გეი მამაკაცებისთვის რა მდგომარეობაა, არის თუ არა დაცული მათი უფლებები, დასჯადია თუ არა ჰომოსექსუალიზმი სახელმწიფოს მიერ, გეი მამაკაცებს ვისგან ემუქრებათ საფრთხე იემენში და რა ფორმით. იემენში დაბრუნების შემთხვევაში, თუ გამჟღავნდა, რომ მამაკაცი გეია, რა საფრთხე დაემუქრება მას?

ა.შ.შ. სახელმწიფო დეპარტამენტი იემენში ადამიანის უფლებათა კუთხით არსებული მდგომარეობის შესახებ 2020 წელს გამოქვეყნებულ ანგარიშში (საანგარიშო პერიოდი – 2019 წელი) წერდა, რომ ქვეყნის სისხლის სამართლის კოდექსის მიხედვით, იემენში კონსესუალური ხასიათის სექსუალური ურთიერთობა იგივე სქესის პირებს შორის დასჯადია. აღნიშნული დანაშაულისთვის, ისლამური შარიათის სამართლის იემენისეული ინტერპრეტაციის თანახმად, სასჯელის სახით განსაზღვრულია სიკვდილით დასჯა. ანგარიშის მიხედვით, 10 წელზე მეტი ხანია, რაც არ გავრცელებულა ინფორმაცია იემენში ლგბტი სეგმენტის წარმომადგენელი პირის სიკვდილით დასჯის თაობაზე.

იემენის მთავრობა არ მიიჩნევდა ლგბტი პირების მიმართ დისკრიმინაციის ან ძალადობის ფაქტებს „რელევანტურ“ საკითხებად და ამაზე სტატისტიკას არ აწარმოებდა. ანგარიშის თანახმად, გამომდინარე ქმედების უკანონობიდან და შედეგად სავარაუდოდ მძიმე სასჯელისგან თავის აცილების მიზნით, ლგბტი პირთა უმრავლესობა საკუთარ ორიენტაციას მალავდა. ღიად ლგბტი პირები ექვემდებარებოდნენ დისკრიმინაციას.

ქვეყანაში არ არსებობს ლგბტი საკითხებზე მომუშავე არასამთავრობო ორგანიზაცია, ხოლო მთავრობა ბლოკავდა ისეთ საიტებზე წვდომას, სადაც განთავსებული იყო ლგბტი პირებთან დაკავშირებული მასალა.[3]

საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაცია Freedom House იემენის შესახებ 2020 წლის მარტში გამოქვეყნებულ ყოველწლიურ ანგარიშში (საანგარიშო პერიოდი – 2019 წელი) წერდა, რომ იგივე სქესის მქონე პირთა შორის სექსუალური ურთიერთობა კანონის აკრძალულია, ხოლო სასჯელის სახით გათვალისწინებულია ისეთი სანქციები, როგორიცაა: გამათრახება, დაპატიმრება და სიკვდილით დასჯა. გამომდინარე მათდამი არსებული ძალადობრივი მუქარებისა, ლგბტი იემენელთა უმრავლესობა იძულებულია, საკუთარი ორიენტაცია დამალოს.[4]

გაეროს ადამიანის უფლებათა საბჭო 2020 წლის სექტემბერში გამოქვეყნებულ ანგარიშში წერდა, რომ იემენში კონფლიქტის დაწყებიდან, ზოგიერთ პროვინციაში სექსუალური ორიენტაციის მოტივით პირთა მიმართ ძალადობისა და დისკრიმინაციის ხარისხი მნიშვნელოვნად გაიზარდა. საბჭოს ექსპერტებმა დაადასტურეს, რომ აღნიშნულ დანაშაულების 2016-2020 წლების განმავლობაში ჩადიოდნენ როგორ ჰუსიტი ამბოხებულები, ასევე – უსაფრთხოების ძალები. მათ მიერ გამოკითხულმა 9 პირმა ისაუბრა თუ როგორ გადაურჩნენ ისეთი ტიპის უფლებადარღვევებს, როგორიცაა: თვითნებური დაკავება, არასათანადო მოპყრობა, წამება, სექსუალური ძალადობა და ა.შ. დამნაშავეები მათ ბრალს სდებდნენ, რომ ისინი ხელს უწყობდნენ პროსტიტუციისა და ჰომოსექსუალიზმის გავრცელებას, რითაც დახმარებას მტერს უწევდნენ.[5]

[1] BBC – What does Islam say about homosexuality?; available at https://www.bbc.co.uk/bitesize/guides/z8kjpv4/revision/5 [accessed 10 November 2020]

[2] The Guardian – article “Everything you need to know about being gay in Muslim countries”; published on 21 June 2016; available at https://www.theguardian.com/world/2016/jun/21/gay-lgbt-muslim-countries-middle-east [accessed 10 November 2020]

[3] United States Department of State – “Country Report on Human Rights Practices 2019 – Yemen”; published in March 2020; available at

https://www.ecoi.net/en/document/2026400.html
[accessed 9 November 2020]

[4] Freedom House – Freedom in the World 2020 – Yemen; published in March 2020; available at

https://www.ecoi.net/en/document/2030959.html
[accessed 10 November 2020]

[5]  UN Human Rights Council – Situation of human rights in Yemen, including violations and abuses since September 2014 Comprehensive report of the Group of Eminent International and Regional Experts on Yemen*, **; published on 14 September 2020; available at

https://www.ecoi.net/en/file/local/2037637/A_HRC_45_6_AEV.pdf
[accessed 10 November 2020]

იემენი. უსაფრთხოებისა და ადამიანის უფლებების დაცვის კუთხით არსებული ვითარება. აპრილი, 2020

გაერთიანებული სამეფოს საგარეო საქმეთა და თანამეგობრობის ოფისმა 2020 წლის 14 მარტს გამოაქვეყნა განახლებული რუქა, სადაც აღწერილია მოგზაურთათვის იემენში მოგზაურობის მიზანშეწონილობასთან დაკავშირებული რჩევები. რუქაზე წითლად აღნიშნულია ზონა, სადაც ტურისტებს ურჩევენ საერთოდ არ იმოგზაურონ;  ყვითლად აღნიშნულია ზონა, სადაც ტურისტებს ურჩევენ იმოგზაურონ მხოლოდ განსაკუთრებული აუცილებლობის შემთხვევაში; მწვანე ფრად აღნიშნულია ზონა, სადაც მოგზაურობა ნებადართულია რჩევების გათვალისწინებით.

ოფისი მოუწოდებს ბრიტანეთის მოქალაქეებს, ქვეყანაში მიმდინარე მძიმე სამოქალაქო ომის ფონზე, კატეგორიულად შეიკავონ თავი იემენის ნებისმიერ ნაწილში მოგზაურობისგან. ქვეყანაში უსაფრთხოების კუთხით არსებული სიტუაცია არასტაბილურია. შეიარაღებული შეტაკებები გრძელდება მთელი ქვეყნის მასშტაბით, რაც კიდევ უფრო აუარესებს ისედაც მძიმე ჰუმანიტარულ მდგომარეობას. იემენში საკვებზე, სასმელ წყალსა და სამკურნალო მედიკამენტებზე წვდომა შეზღუდულია. ასევე, არსებობს განურჩეველი ხასიათის შეიარაღებულ კონფლიქტში მოხვედრის სერიოზული რისკი.[1]

აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტი იემენში ადამიანის უფლებათა კუთხით არსებული მდგომარეობის შესახებ 2020 წელს გამოქვეყნებულ ანგარიშში (საანგარიშო პერიოდი – 2019 წელი) წერდა, რომ ქვეყანაში 2014 წელს დაწყებული სამოქალაქო ომი კვლავაც აქტიურად მიმდინარეობს. შესაბამისი სამოქალაქო სამსახურები ვერ ინარჩუნებდნენ ეფექტურ კონტროლს უსაფრთხოების კუთხით არსებულ სიტუაციაზე.

მიმდინარე წელს, ადამიანის უფლებათა კუთხით არსებულ სერიოზულ უფლებათა დარღვევებს შორის იყო: უკანონო და თვითნებური მკვლელობები – მათ შორის, პოლიტიკური დაკვეთით მკვლელობები;  იძულებითი გაუჩინარების შემთხვევები; წამება; უკანონო დაკავება და დაპატიმრება; მძიმე და სიცოცხლისთვის საშიში საპატიმრო პირობები; პოლიტიკური პატიმრები;  კორუფცია; ბავშვთა იძულებითი რეკრუტირების შემთხვევები და ა.შ.

ამას გარდა, უსაფრთხოების ძალების მიმართ დაუსჯელობა წარმოადგენდა სერიოზულ პრობლემას, რადგან ერთის მხრივ – ქვეყნის ზოგიერთ ნაწილში ქვეყნის მთავრობა არ ფლობდა ეფექტურ კონტროლს, ხოლო მეორეს მხრივ – როდესაც ამის გაკეთება შეეძლო, კორუფციისა და შესაბამისი ეფექტური მექანიზმების არარსებობის გამო, ვერ ახერხებდა საქმეების სათანადოდ გამოძიებას და დამნაშავეთა დასჯას.

არასამთავრობო აქტორები – მათ შორის, აჯანყებული ჰუტები; სხვადასხვა სეცესიონისტი ელემენტები; ტერორისტული ორგანიზაცია – „არაბეთის ნახევარკუნძულის ალ-ქაიდა“ (AQAP) და “ისლამური სახელმწიფოს“ ადგილობრივი შტო ასევე, ყოველგვარი შემდგომი პასუხისმგებლობის გარეშე  ჩადიოდნენ სერიოზულ უფლებათა დარღვევებს. ამას გარდა, საუდის არაბეთის ხელმძღვანელობით მოქმედი სამხედრო კოალიციის საჰაერო დაბომბვებს, ხშირად, თან სდევდა მსხვერპლი სამოქალაქო მოსახლეობაში.[2]

საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაცია Human Rights Watch იემენში ადამიანის უფლებათა კუთხით არსებული მდგომარეობის შესახებ 2020 წლის იანვარში გამოქვეყნებულ ანგარიშში წერდა, რომ იემენში მიმდინარე შეიარაღებული კონფლიქტი, დღესდღეობით, მსოფლიოში ყველაზე დიდი ჰუმანიტარული კატასტროფაა. კონფლიქტის მონაწილე ორივე მხარის ქმედებების შედეგად, დაიღუპა და დაშავდა ათასობით სამოქალაქო პირი. „Yemen Data Project“-ის მიხედვით, 2015 წლიდან მოყოლებული, 17 500 სამოქალაქო პირია გარდაცვლილი ან დაშავებული, ხოლო მათ შორის მეოთხედი – ქალი ან ბავშვია. 20 მილიონზე მეტ იემენელს არ გააჩნია წვდომა საკმარისი საკვებზე, ხოლო 10 მილიონი მათაგანი – შიმშილობის რისკის ზღვარზეა.

ქვეყნის არამდგრადი და სუსტი ეკონომიკა, შეიარაღებული კონფლიქტის შემდგომ, კიდევ უფრო დაკნინდა. ასობით ათას ოჯახს აღარ აქვს შემოსავალი, ხოლო უამრავი საჯარო მოხელე ხელფასის გარეშე უკვე რამდენიმე წელია მუშაობს. აღნიშნულმა ქმედებებმა, ბუნებრივია, წვლილი შეიტანა ჰუმანიტარული კრიზისის კიდევ უფრო დამძიმებაში.

როგორც იემენის მთავრობის ძალები და საერთაშორისო კოალიცია, ასევე – ჰუტები, სჩადიოდნენ ისეთ დანაშაულებს როგორიცაა უკანონო დაკავებები და იძულებითი გაუჩინარებები.  2015 წლიდან მოყოლებული, იემენის სამთავრობო ძალების მხარდამჭერი კოალიცია, რომელსაც საუდის არაბეთი ხელმძღვანელობს, პერიოდულად ახორციელებს განურჩეველ და სრულიად დისპროპორციულ საჰაერო დაბომბვებს, რასაც უკვე ათასობით სამოქალაქო პირის სიცოცხლე ემსხვერპლა. ასევე, ხორციელდებოდა თავდამსხმები სამოქალაქო ობიექტებზე, რაც აკრძალულია. ჰუტი აჯანყებულები ასევე  იყენებდნენ ისეთ არა კონვენციურ მეთოდებს, როგორიცაა: აკრძალული ნაღმები; ბავშვთა რეკრუტირება და განურჩეველი ხასიათის საარტილერიო დაბომბვები, რასაც ასევე თან ახლდა სამოქალაქო დანაკარგები.[3]

[1] UK Home Office – Foreign Travel Advice – Yemen; published 14 March 2020; available at https://www.gov.uk/foreign-travel-advice/yemen [accessed 30 March 2020]

[2] United States Department of State – “Country Report on Human Rights Practices 2019 – Yemen”; published in March 2020; available at

https://www.ecoi.net/en/document/2026400.html
[accessed 30 March 2020]

[3] Human Rights Watch – World Report 2020 – Yemen; published 14 January 2020; available at

https://www.ecoi.net/en/document/2022709.html
[accessed 31 March 2020]

იემენი. უსაფრთხოების კუთხით არსებული ვითარება. მარტი, 2020

საერთაშორისო ადამიანის უფლებათა დამცველი ორგანიზაცია „Amnesty International“ 2020 წელს გამოქვეყნებულ ანგარიშში იემენის შესახებ წერს, რომ იემენში კონფლიქტი გრძელდება ახალი და განახლებული საბრძოლო კერებით ადენში, დჰალეში, ჰაიაჰში, სადასა და ტაიზში, პროვინციებში, რომლებიც გადაჭიმულია ქვეყნის სამხრეთიდან ჩრდილოეთის მიმართულებით. საერთაშორისოდ აღიარებული მთავრობა და პრეზიდენტი აბდ რაბუ მანსურ ჰადი საუდის არაბეთისა და არაბთა გაერთიანებული საამიროების ხელმძღვანელობით მოქმედი კოალიციის მხარდაჭერით სარგებლობს, თუმცა, ამავდროულად, მისი ძალაუფლება გამოწვევების წინაშეა ქვეყნის სამხრეთ ნაწილში, სადაც სეპარატისტული ძალები, არაბთა გაერთიანებული საამიროების მხარდაჭერილი სამხრეთის გარდამავალი საბჭო და მისი სამხედრო ფრთა – უსაფრთხოების ქამარი, გასული წლის აგვისტოდან მოყოლებული, ეფექტურად აკონტროლებენ ადენს, აბიანს და შაბვას. რამდენიმედღიანი შეტაკებები პრეზიდენტის მომხრე ძალებსა და უსაფრთხოების ქამრის ძალებს შორის გამოიწვია პრეზიდენტის სასახლესთან 2019 წლის 7 აგვისტოს მომხდარმა ინციდენტმა. პრეზიდენტის სასახლესთან ატყდა სროლა მაშინ, როდესაც ათასობით ადამიანი ამბოხებული ჰუტების მიერ სამხედრო აღლუმზე განხორციელებული ავია იერიშების შედეგად დაღუპული სამხედროების დაკრძალვის ცერემონიას ესწრებოდა. ამბოხებული ჰუტები აკონტროლებენ დედაქალაქ სანას და იემენის ჩრდილოეთის დიდ ნაწილს.

2019 წლის ოქტომბერში არაბთა გაერთიანებულმა საამიროებმა განაცხადეს, რომ ჯარები გაყავდათ ადენიდან. განცხადებაში ნათქვამი იყო, რომ მათ თავიანთი როლი ადენის გათავისუფლებასა და სტაბილურობის უზრუნველყოფაში უკვე შეასრულეს. ამასთან, მათი თქმით, ტერორისტულ ორგანიზაციებთან საბრძოლველად, ისინი წარმომადგენლობას ტოვებდნენ რამდენიმე პროვინციაში. საუდის არაბეთი საკუთარ თავზე იღებს იემენის სამხრეთში ყველა კოალიციური ძალის და იემენის დასავლეთში მიმდინარე სამხედრო ოპერაციების კონტროლს.

კონფლიქტში ჩართული ყველა მხარე უხეშად არღვევს საერთაშორისო ჰუმანიტარული სამართლის ნორმებს. ჰუტების ძალები, რომლებიც ქვეყნის დიდ ნაწილს აკონტროლებენ, ახორციელებენ განურჩეველ ავია იერიშებს საცხოვრებელ ტერიტორიებზე იემენში და ასევე განურჩევ სარაკეტო იერიშებს საუდის არაბეთის მიმართულებით. კოალიციური ძალები კვლავ ბომბავენ სამოქალაქო ინფრასტრუქტურას და ახორციელებენ განურჩეველ თავდასხმებს, რაც იწვევს ასობით სამოქალაქო პირის სიკვდილის თუ დაშავებას. კონფლიქტის მონაწილე ყველა მხარე ზღუდავს გამოხატვის თავისუფლებას, მიმართავს რა თვითნებურ დაკავებებს, იძულებით გაუჩინარებებს, წამებას და სხვა არა-ადამიანურ მოპყრობას. სამიზნეებს, მათ შორის, წარმოადგენენ ჟურნალისტები, ადამიანის უფლებათა აქტივისტები და ბაჰაიზმის მიმდევარი საზოგადოება. ბავშვებზე სექსუალური ძალადობა დაუსჯელად ხდება. კონფლიქტს კვლავ მძიმე გავლენა აქვს შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე პირებზე. გაჭიანურებული კონფლიქტი კიდევ უფრო ამწვავებს ქალთა და გოგონათა მიმართ არსებულ დისკრიმინაციულ გარემოს.[1]

საერთაშორისო ადამიანის უფლებათა დამცველი ორგანიზაცია „Human Rights Watch“ 2020 წელს გამოქვეყნებულ ანგარიშში იემენის შესახებ წერს, რომ ქვეყანაში მიმდინარე კონფლიქტი იწვევს ყველაზე მასშტაბურ ჰუმანიტარულ კრიზისს მსოფლიოში. მონაწილეები მხარეების მიერ ათასობით მშვიდობიანი იემენელი მოკლული ან დაშავებულია. „Yemen Data Project“-ის მონაცემებით, 2015 წლის შემდეგ, 18 ათასამდე სამოქალაქო პირია მოკლული ან დაშავებული; საჰაერო თავდასხმების შედეგად მოკლულთა მეოთხედი ქალი და ბავშვია. 20 მილიონზე მეტი ადამიანი იემენში მოწყვლადია სურსათის უსაფრთხოების კუთხით. მათგან 10 მილიონი შიმშილის საფრთხის წინაშეა. ქვეყნის ეკონომიკა, რომელიც კონფლიქტამდეც მძიმე მდგომარეობაში იყო, განსაკუთრებით დაზიანებულია კონფლიქტის შედეგად. ასობით ათასი ოჯახი მდგრადი შემოსავლის წყაროს გარეშეა დარჩენილი და ბევრი საჯარო მოხელე, უკვე წლებია, რეგულარულად ვერ იღებს ყოველთვიურ ანაზღაურებას. ქვეყნის მოშლილი ეკონომიკა ამწვავებს ჰუმანიტარულ კრიზისს.[2]

საერთაშორისო ადამიანის უფლებათა დამცველი ორგანიზაცია „კონფლიქტურ პირობებში მყოფი სამოქალაქო პირების ცენტრი“ 2020 წელს გამოქვეყნებულ ანგარიშში იემენის შესახებ წერს, რომ წლების განმავლობაში მიმდინარე კონფლიქტის შედეგად, მშვიდობიანი მოსახლეობა იბრძვის გადარჩენისთვის, ისინი მუდმივად აწყდებიან სიკვდილს, დაზიანებებსა თუ საკუთარი სახლების განადგურებას საჰაერო იერიშების, დაბომბვების, სნაიპერების თავდასხმების, ნაღმებისა თუ იძულებითი გაუჩინარებებისა და წამების შედეგად. საომარი მოქმედებები მძიმე დარტყმას აყენებს ქვეყნის ეკონომიკას და ამწვავებს ჰუმანიტარულ მდგომარეობას ქვეყანაში. გაეროს მტკიცებით, იემენში, მოსახლების თითქმის 80% საჭიროებს მხარდაჭერას და დაცვას; ამასთან, იემენის ორი მესამედი უკვე შიმშილის ზღვარზეა. 2019 წლის ნოემბრის მონაცემებით, 3.3 მილიონი პირი კვლავ იძულებით გადაადგილებულია. ACLED-ის მონაცემებით, 2015 წლიდან მოყოლებული, პირდაპირ ძალადობას 100 ათასი ადამიანი ემსხვერპლა. დიდია არაპირდაპირი ფატალური შედეგების რიცხვი, რომელსაც კონფლიქტის თანმდევი შიმშილობა და დაავადებები იწვევს.

როგორც ჰუტი ამბოხებულები, ასევე ხელისუფლების მომხრე ძალები იყენებენ აალებად იარაღს, რომელიც ეფექტურია ფართო ტერიტორიაზე. ისინი აზიანებენ სახლებს, სამედიცინო დაწესებულებებს, სკოლებს და სხვა სამოქალაქო ინფრასტრუქტურას, რაც ბევრი ადამიანის იძულებით გადაადგილებას, ასევე, სიკვდილსა და დაშავებებს იწვევს.[3]

2019 წლის ივნისის მდგომარეობით იემენში არსებული ფრონტის ხაზები.

2019 წლის ივნისის მდგომარეობით იემენში არსებული მთავარი საბრძოლო ფრონტები.[4]

[1] AI – Amnesty International: Human rights in the Middle East and North Africa: Review of 2019; Yemen, 18 February 2020

https://www.ecoi.net/en/document/2025850.html
 (accessed on 10 March 2020)

[2] HRW – Human Rights Watch: World Report 2020 – Yemen, 14 January 2020

https://www.ecoi.net/en/document/2022709.html
 (accessed on 10 March 2020)

[3] Center for Civilians in Conflict (formerly: CIVIC – Campaign for Innocent Victims in Conflict): “We did not know if we would die from Bullets or Hunger”; Civilian Harm and Local Protection Measures in Yemen, January 2020

https://civiliansinconflict.org/wp-content/uploads/2020/01/YEMEN_BulletsorHunger_FINAL_PROOF.pdf
 (accessed on 10 March 2020)

[4] European Council on Foreign Relations; Mapping Yemen Conflict; available at: https://www.ecfr.eu/mena/yemen# [accessed 10 March 2020]

იემენი. უსაფრთხოების კუთხით არსებული მდგომარეობა. ოქტომბერი,2019

გაერთიანებული სამეფოს საგარეო საქმეთა და თანამეგობრობის ოფისმა 2019 წლის 4 სექტემბერს გამოაქვეყნა განახლებული რუქა, სადაც აღწერილია  მოგზაურთათვის იემენში მოგზაურობის მიზანშეწონილობასთან დაკავშირებული რჩევები. რუქაზე წითლად აღნიშნულია ზონა, სადაც ტურისტებს ურჩევენ საერთოდ არ იმოგზაურონ;  ყვითლად აღნიშნულია ზონა, სადაც ტურისტებს ურჩევენ იმოგზაურონ მხოლოდ განსაკუთრებული აუცილებლობის შემთხვევაში; მწვანე ფრად აღნიშნულია ზონა, სადაც მოგზაურობა ნებადართულია რჩევების გათვალისწინებით.

საგარეო საქმეთა და თანამეგობრობის ოფისი ბრიტანელ მოქალაქეებს ურჩევს, კატეგორიულად თავი შეიკავონ იემენში ნებისმიერი ტიპის მოგზაურობისგან. ოფისის მიხედვით, იემენში უსაფრთხოების კუთხით სიტუაცია კვლავაც არასტაბილურია, შეიარაღებული შეტაკებები მთელი ქვეყნის მასშტაბით, ისევ გრძელდება, რაც აზიანებს ქვეყანაში არსებულ ისედაც მძიმე ჰუმანიტარულ სიტუაციას. ქვეყანაში საკვებზე, სასმელად ვარგის წყალსა, საწვავსა და მედიკამენტებზე წვდომა საკმაოდ შეუზღუდულია. ამას გარდა, იემენში არსებობს განურჩეველ სროლებსა თუ დაბომბვებში მოხვედრის მაღალი რისკი.[1]

საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაცია Freedom House იემენის შესახებ 2019 წლის თებერვალში გამოქვეყნებულ ყოველწლიურ ანგარიშში (საანგარიშო პერიოდი 2018 წელი) წერდა, რომ “ქვეყანა ფაქტობრივად განადგურებულია 2015 წელს დაწყებული სამოქალაქო ომის შედეგად, როდესაც სამხედრო კოალიცია საუდის არაბეთის არაბეთის მეთაურობით ჩაერია, რათა დახმარებოდა პრეზიდენტ ჰადისა აჯანყებულ ჰუსიტების წინააღმდეგ ბრძოლაში. სამოქალაქო მოსახლეობამ განიცადა უშუალო ძალადობა ორივე მხარის მიერ განხორციელებული მოქმედებებით, აგრეთვე, ქვეყანაში მძვინვარებს შიმშილი და სხვადასხვა დაავადებები, რომელიც გამოწვეულია ვაჭრობისა და ჰუმანიტარული დახმარების შეფერხების შედეგად.“

2018 წლის სექტემბერში, პრეზიდენტ ჰადის მთავრობასა და აჯანყებულ ჰისტებს შორის  ჟენავაში მიმდინარე მოლაპარაკებები დაზავების შესახებ ჩაიშალა, რადგან ჰუსიტების დელეგაცია მოლაპარაკებებზე არ გამოცხადდა. დეკემბერში, მიიღწა შეთანხმება, რომ მხარეებს შორის მომხდარიყო ცეცხლის შეწყვეტა საპორტო ქალაქ ჰოდეიდაჰის მიმდებარე რეგიონზე, თუმცა, სამწუხაროდ, შეთანხმების დადებიდან მალევე, ქალაქის შიგნით შეტაკებები განახლდა.

იემენში არსებული ჰუმანიტარული კრიზისი 2018 წელს მნიშვნელოვნად გაუარესდა. გაეროს მონაცემებით, დეკემბერის მდგომარეობით, ქვეყანაში 20 მილიონი ადამიანი შიმშილობდა.[2]

საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაცია Amnesty International-ის 2019 წელს გამოქვეყნებული ანგარიშის (საანგარიშო პერიოდი 2018 წელი) მიხედვით, იემენში კვლავაც აქტიურად მიმდინარეობს სამოქალაქო ომი სამთავრობო ძალებსა და ჰუსიტ აჯანყებულებს შორის. ორგანიზაციის შეფასებით, აღნიშნულ შეიარაღებულ კონფლიქტში მონაწილე ყველა მხარე ჩადიოდა ომის დანაშაულს და, ასევე, ადგილიჰქონდა საერთაშორისო სამართლით გათვალისწინებულ სხვა ტიპის დარღვევებს. აჯანაყებული ჰუსიტები, რომლებიც აკონტროლობდნენ ქვეყნის ტერიტორიის უდიდეს ნაწილს, ახორციელებდნენ განურჩეველ დაბომბვებს საუდის არაბეთის სამხედრო ძალების წინააღმდეგ, რასაც, ხშირად,  სამოქალაქო დანაკარგები ახლდა თან. ამას გარდა, საერთაშორისო სამხედრო კოალიცია საუდის არაბეთის მეთაურობით, თავის მხრივ, აგრძელებდა სამოქალაქო პოზიციების დაბომბვას, რასაც ასევე შეეწირნენ სამოქალაქო პირები. კონფლიქტის მონაწილე ყველა მხარე ჩადიოდა სხვადასხვა ტიპის უკანონო მმედებას, მაგალითად – თვითნებური დაპატიმრებები, იძულებითი გაუჩინარებები, წამება და ა.შ. საუდის არაბეთი მნიშვნელოვან შეზღუდვებს აწესებდა ქვეყანაში საკვების და ჰუმანიტარული დახმარების შეტანის კუთხით, ხოლო აჯანყებული ჰუსიტები, თავის მხრიც, ზღუდავდნენ ზემოხსენებული ტვირთის მიწოდებას, რაც მნიშვნელოვნად აუარესებდა ქვეყანაში არსებულ, ისედაც მძიმე ჰუმანიტარულ მდგოამრეობას.[3]

ა.შ.შ. სახელმწიფო დეპარტამანტი იემენის შესახებ 2019 წლის მარტში გამოქვეყნებულ ყოველწლიურ ანგარიშში წერდა, რომ ქვეყანაში 2014 წელს დაწყებული საომარი მოქმედებები კვლავაც აქტიურად მიმდინარეობს და სამოქალაქო სამსახურები ვერ ახორციელებდნენ ეფექტურ კონტროლს უსაფრთხოების ძალებზე. აჯანყებულ ჰუსიტები აკონტროლებდნენ ქვეყნის ეროვნული უსაფრთხოების ძალების უდიდეს ნაწილს და ზოგიერთ ყოფილ სახელმწიფო უწყებას. ადამიანის უფლებათა კუთხით, იემენში არსებული პრობლემები მოიცავდა: უკანონო ან თვითნებურ მკვლელობებს, მათ შორის პოლიტიკურ მკვლელობებს; იძულებითი გაუჩინარებებების ფაქტებს; წამებას; თვითნებური დაპატიმრებისა და დაკავებების შემთხვევებს; საპატიმროებში არსებულ მკაცრი და სიცოცხლისთვის საშიშ პირობებს, ბავშვების იძულებით რეკრუტირებას და ა.შ.[4]

[1] UK Foreign and Commonwealth Office – Foreign Travel Advice – Yemen; published 4 September 2019; available at https://www.gov.uk/foreign-travel-advice/yemen [accessed 11 October 2019]

[2] Freedom House – Freedom in the World 2019 – Yemen; published 4 February 2019; available at

https://www.ecoi.net/en/document/2016065.html
[accessed 11 October 2019]

[3] Amnesty International – HUMAN RIGHTS IN THE MIDDLE EAST AND NORTH AFRICA: REVIEW OF 2018 (Yemen); published 26 February 2019; available at

https://www.ecoi.net/en/file/local/1458240/1226_1551183636_mde3198982019english.pdf
[accessed 11 October 2019]

[4] Country Report on Human Rights Practices 2018 – Yemen; published 13 March 2019 available at

https://www.ecoi.net/en/document/2004222.html
[accessed 10 October 2019]

იემენი. უსაფრთხოების კუთხით არსებული მდგომარეობა. იანვარი, 2019

მედია საშუალება „Al Jazeera“ 2018 წლის 26 მარტს გამოქვეყნებულ სტატიაში წერს, რომ 3 წლის განმავლობაში, მსოფლიოში ყველაზე ღარიბ არაბულ ქვეყანაში – იემენში, მიმდინარეობს სისხლიანი სამოქალაქო ომი აჯანყებულ ჰუტებსა და სამთავრობო ძალებს შორის. 2014 წლის სექტემბერში, ჰუტებმა საკუთარ კონტროლს დაუქვემდებარეს იემენის დედაქალაქი – სანაა და განაგრძეს წინსვლა ქვეყნის სიდიდით მეორე ქალაქ ადენის მიმართულებით. ამის საპასუხოდ, არაბულმა სახელმწიფოებმა, საუდის არაბეთის მეთაურობით, წამოიწყეს სამხედრო კამპანია, რათა დაემარცხებინათ ჰუტები და აღედგინათ იემენის მთავრობა. კონფლიქტი დღემდე მიმდინარეობს.

გამოცემა წერს, რომ 2018 წლის 26 მარტის მდგომარეობით, შეიარაღებულ დაპირისპირებებს, სულ მცირე 10 000 ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა, ხოლო დაშავდა დაახლოებით 40 000. ზუსტი რიცხვის დასახელება რთულია, თუმცა არასამთავრობო ორგანიზაცია „Save the Children“-ის ცნობით, 2017 წლისთვის, დაახლოებით, 50 000 ბავშვი დაიღუპა შიმშილისა და სხვადასხვა დაავადების გამო.

გაეროს ადამიანის უფლებათა უმაღლესი კომისრის ოფისის ინფორმაციით, სამოქალაქო დანაკარგთა 2/3 გამოწვეულ იქნა არაბული კოალიციის საჰაერო დაბომბვების შედეგად. ხოლო, ჰუტი მეამბოხეები პასუხისმგებელნი არიან მასობრივ სამოქალაქო მსხვერპლზე იემენის სიდიდით მესამე ქალაქ ტა’იზ-ზე მათ მიერ განხორციელებული ალყის გამო.

გაეროს ჰუმანიტარული საკითხების კოორდინირების ოფისის ინფორმაციით, 3 მილიონი ადამიანი იძულებით გადაადგილდა ქვეყნის შიგნით, ხოლო 280 000 პირმა თავშესაფარი ითხოვა უცხო ქვეყანაში, მათ შორის – ჯიბუტსა და სომალიში.

ქვეყანაში მიმდინარე სამოქალაქო ომით გამოწვეულმა ქაოსმა საშუალება მისცა ისეთ ტერორისტულ ორგანიზაციებს, როგორიცაა Al-Qaeda და ISIL, გაეფართოებინათ საკუთარ კონტროლს დაქვემდებარებული ტერიტორიები და, ასევე, განეხორციელებინათ ტერორისტული თავდასხმები. მაგალითად, 2015 წლის მარტში, ISIL-ის თვითმკვლელმა ტერორისტებმა თავი აიფეთქეს სანაში მდებარე ზაიდი შიიტების ორ მეჩეთში, რასაც 140 ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა.[1]

გაერთიანებული სამეფოს საგარეო საქმეთა ოფისი იემენის შესახებ 2019 წლის იანვარში გამოქვეყნებულ ანგარიშში წერს, რომ ქვეყანაში  მიმდინარე ჰუმანიტარული და უსაფრთხოების კუთხით სიტუაცია იმდენად მძიმეა, რომ წარმოადგენს განურჩეველი ძალადობის შედეგად პირის სიცოცხლის ხელყოფის რეალურ რისკს.

ვრცელდებოდა ცნობები კონფლიქტის მონაწილე ყველა მხარის მიერ განხორციელებული განურჩეველი და უკანანო ძალადობის, მათ შორის, საერთაშორისო კონვენციებით აკრძალული კლასტერული ტიპის ბომბებისა და სახმელეთო ნაღმების გამოყენების შესახებ. ამას გარდა, ხორციელედებოდა განგრძობადი თავდასხმები სამოქალაქო პირებზე, საავადმყოფოებზე, სკოლებზე და ა.შ.

ზემოხსენებულ ანგარიშში აღნიშნულია, რომ სამონიტორინგო ჯგუფის – Armed Conflict Location and Event Data Project (ACLED) მიხედვით, 2016 წლის სექტემბრიდან 2018 წლის სექტემბრამდე პერიოდში, ზოგადი დანაკარგების რიცხვი თანმიმდევრულად იზრდებოდა. გაეროს ლტოლვილთა უმაღლესი კომისარიატის (UNHCR) მონაცემებით,  2015 წლის მარტიდან 2018 წლის 9 აგვისტოს ჩათვლით, შეიარაღებული კონფლიქტის შედეგად  დაფიქსირდა 17 062 სამოქალაქო დანაკარგი (6592 გარდაცვლილი, ხოლო – 10 470 დაშავებული პირი). დანაკარების 61 პროცენტზე მეტი გამოწვეული იყო საუდის არაბეთის სამხედრო ძალების მიერ განხორციელებული საჰაერო დარტყმების შედეგად.

სამოქალაქო დანაკარგების კუთხით გეოგრაფიული მდგომარეობა განსხვავებულია. ზოგადად, ქვეყანაში ყველაზე მასშტაბური ძალადობა ფიქსირდება დასავლეთი იემენში, რომელსაც მოსდევს ტა’იზ-ის პროვინცია, ჩრდილოეთის ტომობრივი მიწები და სამხრეთი იემენი. განსაკუთრებით მძიმე სიტუაცია ქალაქ ჰუდეიდაჰში.

იემენის აღმოსავლეთი ნაწილი ყველაზე ნაკლებად კონფლიქტური რეგიონია და სხვებთან შედარებით, იქ ზოგადი ძალადობის დაბალი მაჩვენებელი ფიქსირდება. ასევე, შედარებით ნაკლები ძალადობაა ადენის პროვინციაში.

რაც შეეხება შიდა გადაადგილების ალტერნატივას, ანგარიშის მიხედვით, იემენში გადაადგილება მკაცრად შეზღუდულია  ერთი მხრივ, ქვეყნის თითქმის ყველა რეგიონში მიმდინარე შეიარაღებული კონფლიქტის, ხოლო მეორე მხრივ – ზოგადად, მთლიან ქვეყანაში საწვავის დეფიციტის შედეგად.

წყაროები ხშირად მოიხსენიებენ ქვეყნის ორ ძირითად ნაწილს სამხრეთი იემენისა და ჩრდილოეთი იემენის სახელწოდებით (იხ. რუკაზე: ჩრდილოეთი იემენი – ყვითლად; სამხრეთი – წითლად).

ანგარიშის მიხედვით, სამხრეთი იემენის რეგიონში სამხედრო მოქმედებებს აწარმოებს არაბთა გაერთიანებული ემირატების შეიარაღებული ძალები. 2018 წლის იანვრიდან მოყოლებული, მათ ინტენსიური მოქმედებები წამოიწყეს აღნიშნულ რეგიონში ტერორისტული ორგანიზაცია „არაბეთის ნახევარკუნძულის ალ-ქაიდას“ (AQAP) და ამბოხებული ჰუტების  წინააღმდეგ.

რაც შეეხება ე.წ. ჩრდილოეთი იემენს, ანგარიშში მითითებულია, რომ 2018 წლის 12 ივნისს სამხედრო კოალიციამ საუდის არაბეთის მეთაურობით, წამოიწყო „ოპერაცია ოქროს გამარჯვება“, რათა დაეკავებინა ჰუტების მიერ კონტროლირებადი მნიშვნელოვანი საპორტო ქალაქი ალ ჰუდეიდაჰი. კოალიციამ მოახერხა ქალაქის აეროპორტის დაკავება, ხოლო ჰუტებმა ქალაქის გარშემო განალაგეს სახმელეთო ნაღმები და სხვადასხვა ტიპის ბარიკადები.

23 ივნისს შეტაკებები დროებით შეწყდა და გაეროს გენ. მდივანის სპეციალურ დესპანს საშუალება მიეცა, გაემართა მოლაპარაკებები ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ. აგვისტოში კვლავ განახლდა ბრძოლები, ამჯერად ქალაქის გარშემო დასახლებებში.

გაერთიანებული სამეფოს თემთა პალატის 2018 წლის ოქტომბრის მოხსენებით ბარათში მითითებულია, რომ „საბრძოლო მოქმედებების ინტენსივობა განსაკუთრებით გაიზარდა ივნისში ჰუდეიდაჰზე განხორციელებული სამხედრო კამპანიის შემდეგ. ივლისში, პოლიტიკური მიზეზების გამო, შეიარაღებული დაპირისპირება დროებით შეწყდა, თუმცა კვლავ განახლდა აგვისტოში მცირე შეტაკებებით, ხოლო სექტემბერში უკვე  სრულმასშატაბიანი ბრძოლებით.“

2018 წლის ნოემბერის პირველი ორი კვირის განმავლობაში, ჰოდეიდაჰზე განხორციელდა სულ მცირე 200 საჰაერო დარტყმა.

მედია საშუალება The Guardian 2018 წლის 13 დეკემბრის გამოშვებაში წერს იემენში, საპორტო ქალაქ ჰუდეიდაჰში ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ შეთანხმებაზე. გაეროს გენერალური მდივნის, ანტონიო გუტიერესის განცხადებით, შვედეთში გამართული სამშვიდობო მოლაპარაკებების შედეგად, შეიარაღებული კონფლიქტის მონაწილე მხარეები შეთანხმდნენ ცეცხლის შეწყვეტაზე და მათ მიეცათ 21 დღიანი ვადა, რომ ქალაქიდან გაეყვანათ ჯარები. ამას გარდა, გუტიერესის განცხადებით, შეთანხმება ასევე ითვალისწინებს ქალაქში გაეროს დაქვემდებარებული ნეიტრალური სამხედრო შენაერთების განლაგებასა და ჰუმანიტარული კორიდორების უზრუნველყოფას.[2]

რაც შეეხება დანაკარგების და სამოქალაქო მსხვერპლის კუთხით სიტუაციას, გაეროს ჰუმანიტარულ საკითხთა კოორდინირების ოფისის მიხედვით, 2018 წლის 1 ოქტომბრის სიტუაციით, „მიმდინარე კონფლიქტის ფონზე, სამოქალაქო დანაკარგები სახეზეა. კონფლიქტის ყველა მხარე უგულებელყოფს საერთაშორისო ჰუმანიტარულ  და ადამიანის უფლებათა სამართალს, და, ასევე, ხელს უშლის და აფერხებს ჰუმანიტარული დახმარების დროულად მიწოდებას“.

სამონიტორინგო ჯგუფის – Armed Conflict Location and Event Data Project (ACLED)-ის ინფორმაციით, 2018 წლის ივნისიდან აგვისტოს ჩათვლით პერიოდში, უშუალოდ ქალაქ ჰოდეიდაჰში სამოქალაქო დანაკარგების რიცხვი მთელი ქვეყნის მასშტაბით სამოქალაქო მსხვერპლის 51 %-ს უტოლდება. აღნიშნული სამი თვის პერიოდში, ჰოდეიდაჰში დაიღუპა სულ მცირე 349 სამოქალაქო, ხოლო მთლიანად იემენში – 685.

იგივე ორგანიზაცია ავრცელებს რუკას, სადაც აღნიშნულია 2018 წლის ნოემბრის მდგომარეობით დანაკარგების მაჩვენებელი რეგიონების მიხედვით (მუქ ლურჯად – ყველაზე ნაკლები დანაკარგების მქონე რეგიონები, სტაფილოსფრად და მუქ ნარინჯისფრად – ყველაზე მაღალი).

გადაადგილების თავისუფლების კუთხით სიტუაცია, ა.შ.შ. სახელმწიფო დეპარტამენტის 2017 წლის ანგარიშის მიხედვით, შემდეგია: „მიუხედავად იმისა, რომ კანონის მიხედვით ქვეყნის შიგნით და საზღვარგარეთ გადაადგილება, ასევე, რეპატრიაცია და ემიგრაცია თავისუფალია, კონფლიქტის ყველა მხარე, რუტინულად აწესებდა მკაცრ აკრძალვებსა და შეზღუდვებს როგორც პირთა, ასევე, საქონლისა  და ჰუმანიტარული ტვირთის გადაადგილების კუთხით.[3]

შეჯამება

ზემოხსენებულ წყაროთა ერთობლიობის მიერ მოწოდებულ ინფორმაციაზე დაყრდნობით, შესაძლებელია დავასკვნათ, რომ იემენში 2015 წელს დაწყებული სამოქალაქო ომი დღემდე, მეტნაკლებად მთლიანი ქვეყნის მასშტაბით მიმდინარეობს. საანგარიშო პერიოდის მანძილზე, განსაკუთრებით მძიმე სიტუაცია ფიქსირდებოდა საპორტო ქალაქ ჰუდეიდაჰში, სადაც უკანასკნელი თვეების მანძილზე 3 ფართომასშტაბიანი ბრძოლა გაიმართა, ასობით ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა. თუმცა, გაეროს გენერალურმა მდივანმა გასული წლის 13 დეკემბერს აღნიშნული ქალაქის გარშემო ცეცხლის შეწყვეტის შეთანხმებას მიაღწია, რაც უდავოდ სერიოზული წინგადადგმული ნაბიჯია.

[1] Al Jazeera, Article “key Facts about war in Yemen” of 26 March 2018, available at https://www.aljazeera.com/news/2016/06/key-facts-war-yemen-160607112342462.html [accessed 16 January 2019]

[2] The Guardian – Article: Yemen: ceasefire agreed for port city of Hodeidah, 13 December 2018, available at https://www.theguardian.com/world/2018/dec/13/yemen-ceasefire-agreed-for-vital-port-city-of-hodeidah [accessed 18 January 2019]

[3] UK Foreign Office – Country Policy and Information Note Yemen: Security and humanitarian situation available at

https://www.ecoi.net/en/file/local/2002042/Yemen_-_Sec_and_Hmtn_Sitn_-_CPIN_-_v4.0_.pdf 
[accessed 18 January 2019]

იემენი. უსაფრთხოების კუთხით არსებული ვითარება. ივლისი, 2018

მედია საშუალება „Al Jazeera“ 2018 წლის 26 მარტს გამოქვეყნებულ სტატიაში წერს, რომ 3 წლის განმავლობაში, მსოფლიოში ყველაზე ღარიბ არაბულ ქვეყანაში – იემენში, მიმდინარეობს სისხლიანი სამოქალაქო ომი აჯანყებულ ჰუტებსა და სამთავრობო ძალებს შორის. 2014 წლის სექტემბერში, ჰუტებმა საკუთარ კონტროლს დაუქვემდებარეს იემენის დედაქალაქი – სანაა და განაგრძეს წინსვლა ქვეყნის სიდიდით მეორე ქალაქ ადენის მიმართულებით. ამის საპასუხოდ, არაბულმა სახელმწიფოებმა, საუდის არაბეთის მეთაურობით, წამოიწყეს სამხედრო კამპანია, რათა დაემარცხებინათ ჰუტები და აღედგინათ იემენის მთავრობა. კონფლიქტი დღემდე მიმდინარეობს.

გამოცემა წერს, რომ 2018 წლის 26 მარტის მდგომარეობით, შეიარაღებულ დაპირისპირებებს, სულ მცირე 10 000 ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა, ხოლო დაშავდა დაახლოებით 40 000. ზუსტი რიცხვის დასახელება რთულია, თუმცა არასამთავრობო ორგანიზაცია „Save the Children“-ის ცნობით, 2017 წლისთვის, დაახლოებით, 50 000 ბავშვი დაიღუპა შიმშილისა და სხვადასხვა დაავადების გამო.

გაეროს ადამიანის უფლებათა უმაღლესი კომისრის ოფისის ინფორმაციით, სამოქალაქო დანაკარგთა 2/3 გამოწვეულ იქნა არაბული კოალიციის საჰაერო დაბომბვების შედეგად. ხოლო, ჰუტი მეამბოხეები პასუხისმგებელნი არიან მასობრივ სამოქალაქო მსხვერპლზე იემენის სიდიდით მესამე ქალაქ ტაიზზე მათ მიერ განხორციელებული ალყის გამო.

გაეროს ჰუმანიტარული საკითხების კოორდინირების ოფისის ინფორმაციით, 3 მილიონი ადამიანი იძულებით გადაადგილდა ქვეყნის შიგნით, ხოლო 280 000 პირმა თავშესაფარი ითხოვა უცხო ქვეყანაში, მათ შორის – ჯიბუტსა და სომალიში.

ქვეყანაში მიმდინარე სამოქალაქო ომით გამოწვეულმა ქაოსმა საშუალება მისცა ისეთ ტერორისტულ ორგანიზაციებს, როგორიცაა Al-Qaeda და ISIL, გაეფართოებინათ საკუთარ კონტროლს დაქვემდებარებული ტერიტორიები და, ასევე, განეხორციელებინათ ტერორისტული თავდასხმები. მაგალითად, 2015 წლის მარტში, ISIL-ის თვითმკვლელმა ტერორისტებმა თავი აიფეთქეს სანაში მდებარე ზაიდი შიიტების ორ მეჩეთში, რასაც 140 ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა.[1]

გაეროს უშიშროების საბჭო თავის ივნისის ყოველთვიურ ანგარიშში წერს იემენში 2018 წლის მაისის ჩათვლით განვითარებულ მოვლენებზე. ანგარიშის მიხედვით, იემენში, აჯანყებულ ჰუტებსა და ადგილობრივ მთავრობას შორის 4 წლის წინ დაწყებული ომი, კვლავაც აქტიურად მიმდინარეობს.

ჰუტების ცნობით, 23 აპრილს, კოალიციის ავია დარტყმების შედეგად, გარდაიცვალა სალეჰ ალი ალ-სამმადი, მათი უზენაესი პოლიტიკური საბჭოს ლიდერი. მისი სიკვდილი, საერთაშორისო დონეზე, აღქმული იქნა, როგორც სერიოზული დარტყმა სამშვიდობო მოლაპარაკებების პროცესზე, გამომდინარე იქიდან, რომ სწორედ ის იყო მშვიდობისა და კონფლიქტის დიალოგის გზით გადაწყვეტის ყველაზე აქტიური მომხრე. კოალიციამ მისი დაკრძალვის წინა და უშუალოდ დაკრძალვის დღესაც (რომელიც იმართებოდა დედაქალაქში), გააგრძელა იემენის დედაქალაქის დაბომბვა. ჰუტებმა, საპასუხოდ, კოალიციის წინააღმდეგ გამოიყენეს 8 ბალისტიკური რაკეტა.

აპრილსა და მაისში, საგრძნობლად გაიზარდა ჰუტების სარაკეტო თავდასხმები საუდის არაბეთის პოზიციებზე. 23 აპრილის მიმართვაში, გაეროს გენერალურმა მდივანმა დაგმო ქალაქ ჰაიჯაჰში ქორწილის დროს და ქალაქ ტაიზში სამოქალაქო მანქანებზე განხორციელებული ავია დარტყმები, რომელთაც 50 ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა.

ომის შედეგად, იემენის ჰუმანიტარული კრიზისი რჩება მსოფლიოში ყველაზე დიდ ჰუმანიტარულ კრიზისად. 22 მილიონ ადამიანზე მეტს სჭირდება გადაუდებელი ჰუმანიტარული დახმარება, ხოლო 8.4 მილიონი საკვების გარეშეა დარჩენილი. საბჭოს 17 აპრილის შეხვედრაზე, ჰუმანიტარულ საკითხებში გენერალური მდივნის მოადგილემ გამოთქვა შეშფოთება იმ შეზღუდვებთან დაკავშირებით, რის გამოც ფერხდება იემენში ჰუმანიტარული და კომერციული დახმარებების შეტანა. მან განსაკუთრებული ყურადღება გაამახვილა საზღვაო გზით კომერციული ტვირთის მიწოდებაზე ჰოდეიდაჰისა და სალეეფის პორტებში, ასევე, ყურადღება გაამახვილა ზემოხსენებული ტვირთის მნიშვნელობაზე იემენში, გამომდინარე იქიდან, რომ, ომამდე, იემენში არსებული საკვების, საწვავისა და მედიკამენტების 90% პროცენტი სწორედ საზღვაო იმპორტით ხდებოდა.

გაეროს ჰუმანიტარული საკითხების კოორდინირების ოფისის (OCHA) ცნობით, მაისის დასაწყისში, წითელი ზღვის სანაპირო ზოლზე კოალიციის ძალების მასშტაბური შეტევის შედეგად,  ჰოდეიდაჰის სამხრეთიდან იემენის სამხრეთ ნაწილში იძულებით გადაადგილდა 100 000-მდე პირი.

ასევე, დაპირისპირებები გრძელდებოდა იემენის მთავრობასა და არაბთა გაერთიანებული საამიროების წარმომადგენლებს შორის, განსაკუთრებით, კუნძულ სოკოსტრასთან დაკავშირებით, სადაც საამიროების საწინააღმდეგო საპროტესტო დემონსტრაციები ტარდებოდა. სიტუაცია გაუარესდა მას შემდეგ, რაც საამიროებმა, მთავრობის ნებართვის გარეშე,  განათავსა 2 ტანკი, ჯავშანმანქანები და სულ მცირე 100 ჯარისკაცი. 14 მაისს, საუდის არაბეთის ჩარევისა და მოლაპარაკებების შემდეგ, დაპირისპირება დასრულდა და ემირატების ჯარები ჩანაცვლდა საუდის არაბეთის  სამხედროებით.

11 მაისის ბრიფინგზე, გაეროს ადამიანის უფლებათა უმაღლესი კომისრის ოფისის სპიკერმა განაცხადა, რომ 2018 წლის განმავლობაში, აპრილი ყველაზე სისხლიანი თვე გამოდგა სამოქალაქო მოსახლეობისთვის. დაიღუპა 236, ხოლო დაშავდა – 238 ადამიანი, რაც წინა თვის მონაცემებთან შედარებით, გაორმაგებული მაჩვენებელია. მძიმე მდგომარეობა გაგრძელდა მაისის პირველ კვირაში, სახეზე იყო 6 გარდაცვლილი და 57 დაშავებული პირი.[2]

[1] Al Jazeera, Article “key Facts about war in Yemen” of 26 March 2018, available at https://www.aljazeera.com/news/2016/06/key-facts-war-yemen-160607112342462.html [accessed 23 July 2018]

[2]  UN Security Council, Security Council Report “June 2018 Monthly Forecast”, available at https://www.securitycouncilreport.org/monthly-forecast/2018-06/yemen_34.php [accessed 23 July 2018]

იემენი. არარელიგიურ პირთა მიმართ დამოკიდებულება. ივნისი, 2018

აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტი 2017 წელს გამოქვეყნებულ ანგარიშში იემენში რელიგიის თავისუფლების შესახებ წერს, რომ ქვეყნის კონსტიტუციის თანახმად, ისლამი სახელმწიფო რელიგიაა და ყველა კანონი შესაბამისობაში უნდა იყოს შარიათთან. კონსტიტუცია უზრუნველყოფს აზრისა და გამოხატვის თავისუფლებას შესაბამისი კანონის საზღვრებში, თუმცა არ აღიარებს რელიგიის თავისუფლებას. კანონი კრძალავს ისლამის უარყოფას, ისლამიდან სხვა რელიგიაზე კონვერტაციას და პროზელიტიზმს (რელიგიის აქტიური ქადაგება, მისწრაფება საკუთარ სარწმუნოებაზე მოაქციო სხვები) მუსლიმების მიმართ. ზემოხსენებული დანაშაულების მიმართ სასჯელის უმაღლესი ზომა – სიკვდილით დასჯაა დაწესებული; პროზელიტიზმის შემთხვევაში – 5 წლით თავისუფლების აღკვეთა. იემენის სისხლის სამართლის კოდექსის თანახმად, ისლამის „გაცნობიერებული“ და „დაჟინებული“ უარყოფა სიკვდილით ისჯება, თუმცა, ურწმუნოებაში ბრალდებულს აძლევენ მონანიების სამ შანსს. თუკი ბრალდებული მოინანიებს, მათ მიმართ სიკვდილით დასჯა არ გამოიყენება. იემენის საოჯახო კანონმდებლობით, დაუშვებელია მუსლიმის დაქორწინება „ურწმუნოზე“. ქალების შემთხვევაში, აკრძალულია არა-მუსლიმ მამაკაცზე დაქორწინება, ხოლო, მამაკაცებს შეუძლიათ იქორწინონ „წიგნის რელიგიების“ (ისლამი, ქრისტიანობა, იუდაიზმი) აღმსარებელ პირებზე. იემენის საჯარო სკოლებში ისწავლება რელიგია, თუმცა, მხოლოდ ისლამი. საჯარო სკოლებში, დაწყებითი და საშუალო განათლების მიზანია, მოსწავლეებმა იცოდნენ ისლამური რიტუალები და ქვეყნის ისტორია თუ კულტურა ისლამური კონტექსტით, ასევე, ისლამური დოქტრინა.

ქვეყანაში მიმდინარე სამოქალაქო ომს თან ახლავს ექსტრემისტული ისლამისტური ჯგუფებისგან  რელიგიური ძალადობის შემთხვევები. ტერორისტულ ჯგუფებს (AQAP, ISIS) საკუთარი წვლილი შეაქვთ ქვეყანაში მიმდინარე ძალადობაში. ანგარიშში ნათქვამია, რომ საანგარიშო პერიოდის განმავლობაში ფიქსირდებოდა თავდასხმები ქრისტიანებზე, ებრაელებსა და  ბაჰაიზმის მიმდევრებზე.[1]

„Freedom House“ 2018 წლის ანგარიშში იემენის შესახებ წერს, რომ იემენში არსებობს მცირე რელიგიური უმცირესობის ჯგუფები, რომელთა რელიგიის და აღმსარებლობის თავისუფლებას, ტრადიციულად, უმეტეს შემთხვევაში პატივს სცემენ, თუმცა, ისლამიდან კონვერტაცია და მუსლიმების მიმართ პროზელიტიზმი სასტიკად აკრძალულია.  მიმდინარე სამოქალაქო ომის ფონზე, გამწვავებულია სიტუაცია შიიტებს და სუნიტებს შორის.[2]

იემენური გამოცემა „AL-BAB“ 2016 წლის 26 აპრილის სტატიაში წერს 17 წლის ომარ მუჰამედ ბატავილიზე, რომელიც იემენის ქალაქ ადენში, საკუთარი სახლიდან გაიტაცეს კვირა დღეს, დილის 10 საათზე. მეორე დღეს, ერთერთი უბნის მაცხოვრებლებმა ის ქუჩაში მოკლული იპოვეს. წყაროების ინფორმაციით, ბატავილი ხშირად იღება სიკვდილის შესახებ მუქარებს რელიგიაზე საკუთარი კრიტიკული შეხედულებების გამო, რომელსაც ის ავრცელებდა სოციალური ქსელის „Facebook“ საშუალებით. სავარაუდოდ, ის სწორედ რელიგიური ექსტრემისტების ჯგუფმა მოკლა.

იემენში ისლამის უარყოფა სიკვდილით დასჯადი დანაშაულია, თუმცა, პრაქტიკაში,  თითქმის არასდროს გამოიყენება. იმ შემთხვევაში, როდესაც სასამართლოში შედის კონკრეტული საქმე რელიგიის უარყოფასთან დაკავშირებით, ბრალდებულს ხშირად ნებას რთავენ,  საკუთარი ნებით დატოვოს ქვეყანა, ან მას აპატიმრებენ სხვა დანაშაულის გამო, რათა თავიდან აიცილონ საერთაშორისო დონეზე გამოხმაურება. ექსტრემისტები კი, მიიჩნევენ, რომ სამთავრობო სტრუქტურები სათანადო ყურადღებას არ უთმობენ საკუთარ რელიგიურ ვალდებულებებს და ცდილობენ, თავად აღასრულონ ისინი. სწორედ ამის შედეგია ისეთი თვითნებური მკვლელობების შემთხვევები, როგორსაც ადგილი ჰქონდა ზემოხსენებულ პირთან მიმართებაში.[3]

[1] United States Department of State, 2016 Report on International Religious Freedom – Yemen, 15 August 2017, available at:

http://www.refworld.org/docid/59b7d81ac.html
[accessed 21 June 2018]

[2] Freedom House, Freedom in the World 2018 – Yemen, 1 March 2018, available at:

http://www.refworld.org/docid/5a9ea68e26.html
[accessed 21 June 2018]

[3] Yemeni Online Journal “Al-Abab”, article “Yemeni accused of atheism is murdered”, 26 April 2016, available at: http://al-bab.com/blog/2016/04/yemeni-accused-atheism-murdered [accessed June 21 2018]

იემენი. ადამიანის უფლებების დაცვისა და უსაფრთხოების კუთხით არსებული ვითარება. იანვარი, 2018

საერთაშორისო არასამთავრობო ორგანიზაცია “Human Rights Watch”-ის მიერ 2018 წელს გამოქვეყნებული ანგარიშის მიხედვით, რომელიც  2017 წელს იემენის რესპუბლიკაში განვითარებულ მოვლენებს ეხება, აღნიშნულია, რომ  საუდის არაბეთის ხელმძღვანელობით მოქმედი კოალიცია, მცირე შესვენებებით, კვლავ განაგრძობდა საჰაერო და სახმელეთო კამპანიას იემენში. 2014 წლის სექტემბერში, ჰუტის (ჰუსიტების-გასამხედროებული დაჯგუფება) ძალებმა და პრეზიდენტ ალი აბდულა სალეჰის მხარდამჭერმა ძალებმა ხელში ჩაიგდეს იემენის დედაქალაქი, სანა და ქვეყნის უმეტესი ნაწილი. 2015 წლის მარტში, პრეზიდენტ აბდუ მანსურ ჰადის მხარდაჭერის მიზნით, კოალიციამ ამერიკის შეერთებული შტატების სამხედრო დახმარებით,  თავდასხმა განახორციელა ჰუტი-სალეჰის ძალებზე.

ყოფილ მოკავშირეებს შორის გამართული შეტაკებების შემდეგ, 2017 წლის 4 დეკემბერს, ჰუტის ძალებმა ყოფილი პრეზიდენტი, ალი აბდულა სალეჰი მოკლეს, მაშინ როდესაც იგი ქალაქის დატოვებას ცდილობდა.

შეიარაღებულმა კონფლიქტმა მშვიდობიან მოსახლეობაში დიდი მსხვერპლი გამოიწვია. კოალიციის ძალები განურჩევლად და არაპროპორციულად აწარმოებდნენ საჰაერო თავდასხმებს სამოქალაქო ობიექტებზე, რის შედეგადაც ათასობით მშვიდობიანი მოქალაქე დაიღუპა, დაირღვა ომის კანონები, გამოყენებული იყო  იარაღი, რასაც ამერიკის შეერთებული შტატები, გაერთიანებული სამეფო და სხვები, კვლავ იყენებენ. ჰუტი-სალეჰის ძალები განურჩეველ საარტილერიო თავდასხმებს აწარმოებდნენ თაიზის და ადენის ქალაქებში, კლავდნენ მშვიდობიან მოსახლეობას და რაკეტებს უშვებდნენ საუდის არაბეთის სამხრეთ ნაწილში.

გაეროს ადამიანის უფლებათა ოფისის ინფორმაციით, ნოემბრის მონაცემებით, სულ მცირე 5,295 მშვიდობიანი მოქალაქე იქნა მოკლული, ხოლო 8,873 კი დაიჭრა. ფაქტობრივი მონაცემებით, კი სამოქალაქო მოსახლეობაში მსხვერპლი ბევრად მეტია.

აღნიშნული ომი, კიდევ უფრო მეტად ამწვავებს მსოფლიოში არსებულ ჰუმანიტარულ კატასტროფას. ორივე მხარე უკანონოდ უშლის ხელს სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ჰუმანიტარული დახმარების მიწოდების პროცესს.

კოალიციის ძალები იყენებდნენ კასეტურ ბომბებს, მაშინ როდესაც ჰუტი-სალეჰის ძალები იყენებდნენ ქვეითთა საწინააღმდეგო ნაღმებს – ორივე იარაღი აკრძალულია საერთაშორისო ხელშეკრულებებით.

ორივე ძალის მხრიდან ხდებოდა იემენელი აქტივისტების და ჟურნალისტების მიმართ ძალადობის და თავდასხმის ფაქტები. ჰუტი-სალეჰის ძალების, მთავრობასთან ასოცირებული ძალების, არაბთა გაერთიანებული ემირატების და მის მიერ მხარდაჭერილი იემენის ძალების მხრიდან, ადამიანთა უკანონო დაკავებებს ან იძულებით გაუჩინარების ფაქტებს ჰქონდა ადგილი.

კონფლიქტში მონაწილე არცერთი მხარის მიერ არ მოხდა  მათი ძალების მიერ განხორციელებული ძალადობის გამოძიება.

უკანონო საჰაერო თავდასხმები

„Human Rights Watch“-მა კოალიციის მიერ განხორციელებული 85-მდე უკანონო საჰაერო თავდასხმა აღრიცხა, რის შედეგადაც 1,000 მოქალაქე დაიღუპა, დაინგრა სახლები, მაღაზიები, საავადმყოფოები, სკოლები და მეჩეთები. ამ თავდასხმების დროს, ადგილი ჰქონდა ომის დანაშაულებს. მარტში, თვითმფრინავი დაესხა თავს გემს, რომელსაც სომალელი მიგრანტები იემენის ნაპირისკენ გადაყავდა. აღნიშნული თავდასხმის შედეგად ათობით ადამიანი დაიღუპა და  დაიჭრა.

2017 წელს, საუდის არაბეთმა დადო პირობა, რომ იგი შეამცირებდა მშვიდობიანი მოსახლეობის ზიანს, კოალიციის მიერ საჰაერო თავდასხმების განხორციელების დროს. ამის შემდეგ, „Human Rights Watch“-მა აღრიცხა კოალიციის მხრიდან განხორციელებული 6 საჰაერო თავდასხმა, რის შედეგადაც 55 მშვიდობიანი მოქალაქე იქნა მოკლული, მათ შორის 33 ბავშვი. ერთი თავდასხმის შედეგად ერთი ოჯახის 14 წევრი იქნა მოკლული. გლუკის მიერ 2017 წლის სექტემბერში გამოქვეყნებული ინფორმაციით, კოალიციის მიერ განხორციელებული საჰაერო თავდასხმები კვლავ მთავარი მიზეზია მშვიდობიანი მოსახლეობაში  დიდი მსხვერპლის არსებობისა.

განურჩეველი საჰაერო თავდასხმები

ჰუტი-სალეჰის ძალები გამუდმებით ახორციელებდნენ განურჩეველ საარტილერიო თავდასხმებს, როგორც იემენის ქალაქებში, ასევე საუდის არაბეთის სამხრეთ ნაწილში.

„Human Rights Watch“-მა აღრიცხა,  როგორც ჰუტი-სალეჰის ძალების, ასევე მთავრობის მოკავშირე ძალების მიერ განხორციელებული თავდასხმები იემენში, რის შედეგადაც დაფიქსირდა მსხვერპლი მშვიდობიან მოსახლეობაში. მაისში, სამ დღეზე მეტი ხანი მიმდინარეობდა საარტილერიო თავდასხმები თაიზში, ამ თავდასხმების უმეტესი ნაწილი ჰუტი-სალეჰის ძალების მიერ იყო განხორციელებული, რის შედეგადაც 12 მშვიდობიანი მოქალაქე იქნა მოკლული, მათ შორის იყვნენ ბავშვებიც. დაიჭრა 29 ადამიანი, მათ შორის 10 ბავშვი.

უკანონო დაკავება, წამება და იძულებითი გაუჩინარება

ჰუტი-სალეჰის ძალები, იემენის მთავრობა და არაბთა გაერთიანებული საემიროები და მათ მიერ მხარდაჭერილი იემენის ძალები, უკანონოდ აკავებდნენ ადამიანებს, მათ შორის ბავშვებს, ძალადობდნენ მათზე და მძიმე პირობებში ამყოფებდნენ. პოლიტიკური ოპონენტების ან უსაფრთხოების კუთხით საფრთხის შემცველი პირების იძულებით გაუჩინარების ფაქტებიც  მათ მიეწერება. „გაუჩინარებულთა“ რაოდენობა კვლავ იზრდება.

ჰუტი-სალეჰის ძალებმა დახურეს ათობით არასამთავრობო ორგანიზაცია, განახორციელეს ადამიანთა იძულებითი გაუჩინარების ფაქტები, ისინი აწამებდნენ დაკავებულებს, უკანონოდ აკავებდნენ აქტივისტებს, ჟურნალისტებს, თემთა ლიდერებს, პოლიტიკურ ოპონენტებს და ბაჰაის საზოგადოების წევრებს. 2014 წლის აგვისტოდან მოყოლებული, „Human Rights Watch“-მა, სანაში დამკვიდრებული ხელისუფლების მიერ, ათობით ადამიანის უკანონოდ ან ძალადობრივად დაკავების, მათ შორის ორი ადამიანის საპატიმროში  გარდაცვალების  ფაქტი აღრიცხა, ასევე 11 საქმე წამებისა და არაადამიანური მოპყრობის შესახებ.

Human Rights Watch“-ის ინფორმაციით, სამხრეთ იემენის ტერიტორიაზე, მთავრობის მიერ კონტროლირებად ნაწილში, „50 ადამიანი, მათ შორის ბავშვები უკანონოდ დააპატიმრეს ან იძულებით გაუჩინარდნენ. მათი უმეტესი ნაწილის უკანონო დაკავებასა და იძულებით გაუჩინარებაში, არაბთა გაერთიანებული საემიროების მიერ მხარდაჭერილი უსაფრთხოების ძალები მოიაზრებიან.  არაბთა გაერთიანებულ საემიროებს სულ მცირე ორი არაოფიციალური დაკავების ცენტრი გააჩნია. მიუხედავად გათავისუფლების ბრძანებებისა, ისინი კვლავ განაგრძობდნენ  ადამიანთა დაკავებას, ასევე, მათ ქვეყნის ფარგლებს გარეთ გაყავდათ  მაღალი რანგის პატიმრები.

საანგარიშო პერიოდში, უკანონო დაკავებების გამოძიებისთვის ჰადის მთავრობის მიერ შექმნილ კომიტეტს ჯერ კიდევ არ ჰქონდა გამოქვეყნებული გამოძიების შედეგი. არაბთა გაერთიანებულმა საემიროებმა უარყო ყოველგვარ კავშირი ადამიანთა უკანონო დაკავებებსა და მათ მიმართ ძალადობრივ ქმედებებში. როგორც ჩანს, ჰუტი-სალეჰის ძალებსაც არ გამოუძიებიათ დაკავებულთა მიმართ სასტიკი მოპყრობის საკითხი.

იემენის უფლებადამცველთა ჯგუფებმა და ადვოკატებმა იემენის ჩრდილოეთ და სამხრეთ ნაწილში, უკანონო დაკავებების და იძულებით გაუჩინარების ასობით ფაქტი აღრიცხეს.

ტერორიზმი და კონტრ-ტერორიზმი

არაბეთის ნახევარკუნძულზე მოქმედმა ალ-ქაიდამ და იემენის ისლამურმა სახელმწიფომ, თავიანთ თავზე აიღეს პასუხისმგებლობა იემენში თვითმკვლელი ტერორისტების მიერ განხორციელებულ უამრავ აფეთქებაზე.

მას შემდეგ რაც დონალდ ტრამპი გახდა აშშ-ს პრეზიდენტი, იემენში შეერთებული შტატების უპილოტო თვითმფრინავების თავდასხმებმა იმატა. ჟურნალისტური გამოძიების ბიუროს ინფორმაციით, 2016 წელს, ობამას ადმინისტრაციის ბოლო წელს, ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა,  იემენში  უპილოტო თვითმფრინავით 37 თავდასხმა განახორციელა. ხოლო 2017 წლის ოქტომბრისთვის, ამერიკის შეერთებული შტატების მხრიდან უპილოტო თვითმფრინავით 105 თავდასხმა დაფიქსირდა. ამერიკის შეერთებული შტატების ადმინისტრაციის განცხადებით, მათი თავდასხმების ძირითადი სამიზნე არაბეთის ნახევარკუნძულზე მოქმედი ალ-ქაიდა იყო, ხოლო 2017 წლის მიწურულს, განაცხადეს რომ მათ თავდასხმები განახორციელეს იემენის ისლამურ სახელმწიფოზე, რის შედეგადაც უამრავი ადამიანი დაიღუპა.

2017 წლის იანვრიდან მოყოლებული, შეერთებულმა შტატებმა არაბთა გაერთიანებულ საემიროებთან ერთად, იემენში, სულ მცირე ორი სახმელეთო რეიდი მოაწყო, რის შედეგადაც  14 მშვიდობიანი მოქალაქე დაიღუპა, მათ შორის იყო 9 ბავშვი. შესაძლოა ამერიკის შეერთებული შტატებიც იყო ჩართული არაბთა გაერთიანებულ საემიროების ძალებთან ერთად პატიმართა მიმართ სასტიკ მოპყრობაში. „Associated Press“-ის მიხედვით, შეერთებულ შტატებს იემენში გამომძიებლები ყავდათ გაგზავნილი არაბთა გაერთიანებული საემიროების მიერ წარმოებულ გამოძიებაში ჩასართავად. შეერთებულ შტატებს არ გამოუქვეყნებია ინფორმაცია, არც იემენში განხორციელებული რეიდის და არც პატიმართა მიმართ სასტიკ მოპყრობაში არაბთა გაერთიანებული საემიროების ძალების მონაწილეობის შესახებ.

როგორც საინფორმაციო სააგენტოები იუწყებიან, 2017 წელს, შეერთებულმა შტატებმა იემენელი პატიმრები გუანტანამოს ციხიდან საუდის არაბეთში გადაიყვანა.

ჰუმანიტარული მდგომარეობა

იემენში მსოფლიოში ყველაზე დიდი ჰუმანიტარული კრიზისი ფიქსირდება, სულ მცირე 8 მილიონი ადამიანი შიმშილის ზღვარზეა, ხოლო 1 მილიონი ადამიანი ქოლერით არის დაავადებული. აღნიშნული კრიზისი პირდაპირ კავშირშია მიმდინარე შეიარაღებულ კონფლიქტთან.

საუდის არაბეთის ხელმძღვანელობით მოქმედი კოალიციის მიერ იმპორტზე დაწესებულმა შეზღუდვებმა, კიდევ უფრო გაამწვავა ჰუმანიტარული მდგომარეობა. კოალიციამ შეაჩერა და მიმართულება შეუცვალა ნავთობის ტანკერებს, დახურა გადამწყვეტი მნიშვნელობის მქონე პორტები, შეაჩერა ჰუტის ძალების მიერ კონტროლირებადი პორტებიდან მომავალი საქონელი. საავადმყოფოების გენერატორებისათვის საჭირო ნავთობი და მოსახლეობისთვის წყალზე წვდომის შესაძლებლობა  დაბლოკეს.

ნოემბერში, ჰუტი-სალეჰის ძალების მიერ რიადში განხორციელებული თავდასხმის საპასუხოდ, კოალიციამ დროებით დაბლოკა იემენში შესასვლელი გზები. რამაც კიდევ უფრო გაამწვავა ჰუმანიტარული მდგომარეობა. გაეროს ინფორმაციით, 2016 წლის აგვისტოში, კოალიციამ შეაჩერა კომერციული რეისები სანას მიმართულებით. მაისიდან მოყოლებული, კოალიციამ ადამიანის უფლებათა საერთაშორისო ორგანიზაციებს, მათ შორის  Human Rights Watch-ს, აუკრძალა იემენში ჰუტის ძალების მიერ კონტროლირებად ტერიტორიებზე გადაადგილება.

ჰუტი-სალეჰის ძალებმა საკვებისა და სამედიცინო ინვენტარის კონფისკაცია მოახდინეს და მოსახლეობას შეუზღუდეს მათზე წვდომის შესაძლებლობა. მათ შეზღუდვები დაუწესეს ჰუმანიტარული ორგანიზაციებს და ხელს უშლიდნენ დახმარების შეღწევას მოსახლეობაში. აღნიშნული შეზღუდვების გამო, ჰუმანიტარული ორგანიზაციები ვეღარ აღწევდნენ გარკვეულ ტერიტორიებზე. ჰუტი-სალეჰის ძალების მხრიდან ჰუმანიტარული დახმარების გავრცელების შეზღუდვები, მნიშვნელოვან ზიანს აყენებდა მშვიდობიან მოსახლეობას.

იემენში ჰუმანიტარულ ოპერაციებში ჩართული ადამიანები, ხშირად გატაცების, უკანონო დაკავების და მკვლელობის მსხვერპლნი ხდებოდნენ.

ქალთა და გოგონათა უფლებები

გაეროს მოსახლეობის ფონდის მიხედვით, შეიარაღებული კონფლიქტის გამწვავების შემდეგ ქალთა მიმართ ძალადობა 63%-ით გაიზარდა. გაიზარდა იძულებითი ქორწინების მაჩვენებელი, რაც ასევე, მოიცავს ბავშვთა ქორწინებას. იემენს ქორწინების ასაკის მინიმალური ზღვარი არ აქვს დაწესებული. იემენში ქალები როგორც სამართლებრივი კუთხით, ასევე პრაქტიკაში,  სხვადასხვა სახის დისკრიმინაციას განიცდიან. მათ არ აქვთ ქორწინების უფლება მეურვე მამაკაცის თანხმობის გარეშე, ასევე არ აქვთ თანაბარი უფლება განქორწინების, მემკვიდრეობის  და შვილზე მეურვეობის მიღების დროს. სამართლებრივი დაცვის არარსებობა მათ უფრო მეტად დაუცველს ხდის ოჯახური და სექსუალური ძალადობის დროს.

ძირითადი საერთაშორისო აქტორები

კოალიციის წევრები ცდილობენ თავიდან აირიდონ საერთაშორისო სამართლებრივი პასუხისმგებლობა, რისთვისაც უარს აცხადებენ უკანონო თავდასხმებში მათი მონაწილეობის შესახებ ინფორმაციის მოწოდებაზე. საუდის არაბეთის ხელმძღვანელობით მოქმედი კოალიცია შედგება: საუდის არაბეთის, ბაჰრეინის, ქუვეითის, არაბთა გაერთიანებული საემიროების, ეგვიპტის, იორდანიის, მაროკოს და სუდანისგან. კოალიციას ივნისში ყატარი გამოეყო.

შეერთებული შტატები წარმოადგენს კონფლიქტის მონაწილე მხარეს. იგი კოალიციის საჰაერო ძალებისთვის, საწვავის მიწოდებას და სხვა სახის მხარდაჭერას განაგრძობს, მაგრამ არ არის ცნობილი მისი ჩართულობის საზღვრები.

გაერთიანებული სამეფო, კოალიციას დიპლომატიურ მხარდაჭერას უწევს, ასევე ეხმარება წვრთნის და იარაღით მომარაგების საკითხში. გაერთიანებული სამეფოს მიერ, საუდის არაბეთისთვის იარაღის მიყიდვის საკითხი,  გაერთიანებულ სამეფოში დავის საგანს წარმოადგენს.

შეერთებული შტატები, გაერთიანებული სამეფო და საფრანგეთი განაგრძობდნენ საუდის არაბეთის და კოალიციის წევრი სხვა სახელმწიფოებისთვის იარაღის მიწოდებას, მიუხედევად იმისა, რომ კოალიცია აღნიშნულ იარაღს უკანონო თავდასხმებისთვის იყენებდა.

ნიდერლანდებმა, კანადასთან, ბელგიასთან და ლუქსემბურგთან ერთობლივი ძალისხმევით, გაეროს ადამიანის უფლებათა საბჭოში,  საერთაშორისო გამოძიების წამოწყება მოითხოვა. [1]

მშვიდობიანი მოსახლეობის მდგომარეობა

BBC-ის მიერ, 2017 წლის 2 დეკემბერს გამოქვეყნებული ინფორმაციით, გაეროს მონაცემებით, 2017 წლის 29 ოქტომბრისთვის, სულ მცირე 5,159 მშვიდობიანი მოქალაქე – მათ შორის 20% ბავშვი – იქნა მოკლული, ხოლო, 8,761 ადამიანი დაიჭრა. საუდის არაბეთის ხელმძღვანელობით მოქმედი კოალიციის მიერ განხორციელებულმა თავდასხმებმა უამრავი ბავშვის და მშვიდობიანი მოქალაქის სიცოცხლე იმსხვერპლა.

ინფრასტრუქტურის განადგურებამ, საკვებსა და სამედიცინო დანიშნულების საგნებზე,  საწვავზე წვდომის შეზღუდვამ, გაეროს თქმით „კატასტროფული“ ჰუმანიტარული მდგომარეობა გამოიწვია.

20 მილიონზე მეტი ადამიანი, მათ შორის 11 მილიონი ბავშვი გადაუდებელ ჰუმანიტარულ დახმარებას საჭიროებს. 17 მილიონზე მეტმა ადამიანმა არ იცის საიდან უნდა მოიტანოს საკვები, 7 მილიონი ადამიანი სურსათით დახმარების პროგრამაზეა დამოკიდებული. 400,000 ბავშვი საკვების უკმარისობის რისკის ქვეშაა.

სულ მცირე 14.8 მილიონი ადამიანს არ აქვს წვდომა  ჯანდაცვის საბაზისო სერვისებზე. 3,500 ჯანდაცვის ობიექტიდან, მხოლოდ 45% ფუნქციონირებს სრულად. მათ ქოლერასთან გამკლავება უწევთ, რომლითაც დაახლოებით 913,000 ადამიანია დაავადებული, ხოლო 2017 წლის აპრილიდან მოყოლებული 2,196 ადამიანი გარდაიცვალა.

კონფლიქტის შედეგად, ორი მილიონი იემენელი იძულებით არის გადაადგილებული. ხოლო, 188,000 ადამიანი მეზობელ ქვეყნებშია გადასული.[2]

[1] Human Rights Watch world report 2018: Yemen/Events of 2017 https://www.hrw.org/world-report/2018/country-chapters/yemen [accessed on 24, January 2018]

[2] BBC News: Yemen crisis: Who is fighting whom? Updated – 2 December 2017

http://www.bbc.com/news/world-middle-east-29319423 [accessed 30, January 2018]